In de strandcabine van Paulien De Lange (37) willen we wonen. Ze is dan ook interieurarchitecte, met een passie voor kustvilla’s en een eigen textielmerk, geïnspireerd door wind, zee en strand. We graven wat dieper en ontdekken dat haar vorige carrière in de zeilsport was, dat haar dochtertje Jeau (7) vernoemd is naar ‘water’ in het Frans en dat haar ouders decorstukken zijn in de nabije beachbar. De Lembeekse spoelde nog maar zeven jaar geleden aan in De Haan, maar voelt zich hier dus helemaal thuis.
Ongestoord in hun beach office
“Er was een ellenlange wachtlijst, maar mijn neef was zo lief om zijn cabine met ons te delen. Onze straat uit, het Christianaplein op en we zijn er”, straalt Paulien. “Het is hier minder druk, en dat is net wat we nodig hebben. Voor ons is het namelijk een plek om ons terug te trekken. Meestal met ons dochtertje Jeau, maar Wouter en ik durven er ook wel eens samen vergaderen of op ons eentje werken. 9 van de 10 keren valt hij weliswaar in slaap en lees ik in mijn interieurmagazines”, grapt ze. “Wij laten niemand weten dat we er zijn, maar het is natuurlijk altijd fijn wanneer het gezin van mijn neef of onze vrienden passeren.”
Spelen met (kleuren)paletten
“Ik zie mij hier nog staan, met mijn verfpotten”, zucht ze al lachend. “Dit kleurenpalet heeft mij altijd al getriggerd en komt voor in bijna al mijn projecten. Het moest en zou er dus zo uitzien. De vloer was al donkerblauw, dus maakte ik een knipoog naar het zeil, en zowel het gordijn als de kussens zijn van eigen makelij. Het uitklaptafeltje, de rekjes en het lampje op batterijen zijn dan weer de geniale uitvindingen van mijn vader. Wat ook niet kan ontbreken is die grote - eigenlijk veel te zware - mand schelpen, maar zo hoef ik zelf geen strandbloemen te maken”, geeft de ongeduldige strandmama toe. “Wat hier wel niet binnenkomt, is glas. Of het is een fles wijn”, knipoogt ze nog.
-(2).png)
Uitbollen in de tuin of zeevonk onder de voeten
“Een dag aan het strand stopt voor mij niet bij het naar huisgaan. Alle ramen openzetten, een ganse zandbak binnen, vrienden die nog passeren, garnaalkroketten bakken, kinderen die in de tuin spelen,… Daar kan ik eindeloos van genieten, maar het gebeurt ook wel eens dat we er tot ’s nachts blijven. Zo ben ik nog eens bij valavond achter mijn monoski gefietst - in mijn badpak - en zaten we nog urenlang in de zee, in het donker, met zeevonk onder onze voeten. Wanneer ze zulke magische zomeravonden voorspellen, willen we er maximaal van genieten. Andere plannen moeten daar dan ook voor wijken.”
Cap Ferret als droomst(r)andplaats
“Ik hou van de Noordzee, vooral hoe het soms van kleur verandert, maar als we de cabine eender waar mogen plaatsen, dan zou dat aan de Atlantische Oceaan zijn. Minder volk, zuiver water, goeie golven en lekkere adresjes, zoals Cap Ferret, een schiereiland in Frankrijk waar mijn man en ik al jaren naartoe gaan. Niet te toeristisch, jonge vibes en een heerlijke seafoodcultuur”, tipt ze. “Een vakantie of leven zonder zee kan ik mij echt niet inbeelden. Al zit ik hier maar een halfuurtje, na een drukke werkdag. Ik voel mij hier thuis, en heb het dan ook zo ingericht.”
