Wie deze zomer een magazine opensloeg, kreeg hen meteen voorgeschoteld: Yannick Daems en Ann Vallé, de twee rijzende sterren van BOB Artisan Bakery in Heist. De 48-jarige jazzdrummer en modefotografe waren broodnodig toe aan een nieuw avontuur. Zo ruilden ze ’t Stad in voor de kust en openden er tijdens de paasvakantie de deuren van hun microbakkerij. Op dag één was de toonbank na 45 minuten leeg en vandaag – op een sluitingsdag – passeren klanten al zwaaiend voorbij het raam. 2025 serveerde hen uitdagingen, emoties en wendingen, maar in hun grijs-zwarte silhouetten blijven ze opvallend nuchter tegenover het groen-gele bruisen van hun bakkerij. Zelfs compressiekousen weet Yannick tot iets cools te kneden.
Van zand naar desem
Al op hun zeventiende kruisten hun wegen aan zee: een jongen uit Knokke-Heist en een meisje dat er haar vakanties doorbracht. Na dertig jaar in Antwerpen staat het koppel hier opnieuw, al hadden ze dat idee toen lachend weggewuifd. “De cirkel is nu rond, eigenlijk op vraag van onze 13-jarige dochter Billie Jean.” De switch van modefotografe naar barista kwam voor Ann als gegoten. “Het was mooi geweest. Het werd tijd voor de nieuwe generatie en een job die veel dichter bij het echte leven staat.” Yannick knikt. “Ik zwaai hier zoveel terug dat ik een echt cheersgevoel krijg. Ik geloof niet in toeval: we staan hier omdat we hier moeten zijn. Niet dat alles altijd gesmeerd loopt, maar spijt? Nul.” Inspiratie – en zowat alles in het leven – zoekt het duo niet ver. “Mensen noemen dan wereldverbeteraars, maar ik kijk het meest op naar Ann en Billie. We hebben ons leven volledig omgegooid en we bijten er ons alle drie met volle goesting in vast.”
Heist als het Belgische Brooklyn
Ann en Yannick varen op hun buikgevoel: geen marktonderzoek, geen businessplan. “Gewoon een flinke schep gezond boerenverstand.” In 2025 merkte Yannick vooral hoe lastig hij het vindt om dingen uit handen te geven, terwijl hij een extra paar kan gebruiken. “Als ex-jazzdrummer had ik nooit gedacht dat ik zó perfectionistisch was. Ik zoek een witte raaf, liefst een vrouw. In Parijs zie je dat volop: in de beste bakkerijen staan vrouwen de zakken bloem te versleuren.” Hoe snel BOB rees, hadden ze nooit durven wensen. “Die warme, dorpse synergie hadden we niet zien aankomen. Mijn missie? Van Heist het Belgische Brooklyn maken. Hier kan écht iets hips ontstaan.” Wat dit jaar wél wegdeemsterde? "Concerten en sport. Wij waren zeer sportief, maar sinds de bakkerij komt dat er niet meer van. Jammer, want het bracht ons rust. That’s the price you pay, zeker?”
Complimenten in de supermarkt
Bij dit koppel draait de eindejaarsperiode niet om glitter, maar om tradities. Ann maakt stoofvlees, haar schoonvader zijn mayonaise en de jaarlijkse stapel kraslotjes kan niet ontbreken. “Al weigert Yannicks broer nog steeds de pot te delen”, knipoogt ze. Voor Yannick mag – of moet – er onder de kerstboom nog een persoonlijk cadeautje liggen. “Het liefst iets zelfgemaakt van Billie. Ik krijg graag en wil goed leven, maar Porsches of Rolexen doen me niets.” Voor Ann draait alles om herinneringen. “Al mag een extra chocomousse altijd”, lacht ze. Complimenten uitdelen is Yannicks manier om de wereld wat mooier te maken. “In de supermarkt prijs ik soms iemands outfit. Veel mensen kijken dan verbaasd of zelfs weg, wat jammer is.” Het glas heffen doen ze dit jaar op hun parcours. “Door de drukte vergeten we soms hoe ver we in zo’n korte tijd al zijn gekomen. En onze ideeënbus zit nog altijd vol!”
2025 in één woord: Intens.
Culinaire ontdekking van het jaar: Pasta & Vino in Knokke. Een klein maar fijn Italiaans restaurant, met hart en ziel uitgebaat door een koppel. Ook Ann verrast mij keer op keer met haar kookkunsten.
Lied van 2025: Tragedy van de Bee Gees, waarop we eens al dansend de bakkerij hebben gekuist na een zware dag. Wanneer ik alleen in de auto zit kan Through the Echoes van Paolo Nutini ook een gevoelige snaar raken. Yannick en ik hebben trouwens twee aparte Spotify-accounts. Hij was professionele drummer, maar zijn muzieksmaak is zó slecht. (lacht)
Om te bingen in de kerstvakantie: Yellowstone, heerlijk hersenloos. Alles cultuurgerelateerd staat momenteel op een laag pitje, maar televisie brengt ons hoe dan ook weinig bij.
Boek voor onder de kerstboom: Ann: Ik val soms al om half negen in slaap, dus ik lees maar halve pagina’s. (lacht) Een klein leven van Hanya Yanagihara blijft me wel bij. Yannick: Ik lees ondertussen voor de tweede keer De Alchemist van Paulo Coelho en ik waag me nu zelfs aan de Bijbel.
Meest gênante moment: In oktober ben ik eens zout vergeten in het deeg. (bloost) Ik heb alles moeten weggooien. Gek hoe één ingrediënt zoveel kan doen.
Party-outfit: Wij feesten niet meer. (lacht) Een blazer en klaar.
Nieuwsfeit dat ons heeft aangegrepen: Welk niet? Urbanus zong het al 51 jaar geleden: “De wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen rondom mij.”
Onvergetelijke plek: Parijs, twee tot drie keer per jaar. Daar laden we onze batterijen op, samen met onze dochter. Zelfs wanneer Ann tijdens de Fashion Weeks van show naar show moest fotograferen, ging Billie mee. Die stad blijft ons verbazen en vooral: voeden.
