Met een croissant in de hand, koffie in een zelfgemaakt tasje en haar hond onder het ligbed, geniet Jozefien De Kezel (27) van haar ‘strandhuisje’ in Knokke, op een schelpworp van de matching Collins Club. Zodra ze kan, ruilt deze content creator en net afgestudeerde keramiste Drongen in voor zicht op zee – vanop de eerste rij – samen met haar ouders, zus en metekindje. Alles aan haar cabine klopt, tot de kleur van de koelbox toe. Geloof ons: hier wil je meteen je slippers achterlaten.
Eerste rij, eerste zomer
Een autorit van een halfuur weegt voor Jozefien niet op tegen het thuisgevoel. “Al zolang ik mij kan herinneren, gaan wij naar Knokke. Zelfs in de winter, voor een stevige strandwandeling, wanneer de hond mee mag.” Dit jaar kon het gezin van zeven, via via, hun eigen cabine bemachtigen. “Het perfecte moment, nu mijn zus kindjes heeft. Eindelijk gedaan met sleuren.” Het was Jozefien haar metekindje Renée die het terecht tot ‘strandhuisje’ doopte. “Onze hond mag hier aan de leiband, voor meer wind kan zelfs de achterkant open en mijn buurman trakteerde mij al eens op een Aperol Spritz. We konden het niet beter treffen.”
Van ontbijt tot zonsondergang
De cabine is pas sinds half april van hen, maar ze voelde meteen vertrouwd. “Ik maak er echt een daguitstap van. Alleen als het regent, vind je ons in de winkels.” Jozefien komt meestal met haar familie, haar beste vriend of vriendinnen. Deze zomer plant ze ook solodagen. “Gewoon ik, mijn hond en mijn kruiswoordraadsels. Die vind ik leuker dan een boek: je kan nog babbelen, je hoofd laten afdwalen of je hond aaien. En vooral: even geen gsm. Dan kom ik echt tot rust.” Op Pasen verstopte ze zelfs chocolade-eitjes in de cabine en eind juli hoopt ze hier haar 28ste verjaardag te vieren. “Dat zal dan wel zonder muziek zijn. In Knokke riskeer je daar een boete voor.”
Zelfs de frigobox blijft er
Jozefien studeerde ook interieurarchitectuur en haar mama runde jarenlang een doopsuikerwinkeltje. Hun esthetisch talent spat dan ook zichtbaar van hun groen-gele strandcabine af. “Juist een gordijn ontbreekt nog. Mijn mama en ik zijn dan trouwens echt in onze nopjes. Misschien moeten we samen cabines stylen”, lacht ze. Haar gouden advies? “Een wandtafeltje, een legplank bovenaan om je handdoeken opgerold op te bergen en een windscherm voor privacy. Wij nemen ook altijd een bevroren fles water mee.” Zo houdt ze alles koel – en cool – in haar botergele, vintage frigobox, die permanent in de cabine staat. “Mijn keramiek sleur ik wel met plezier mee, om op te serveren en leuke foto’s te maken.”
Drijvende handdoeken
Armspieren om het zeil op te zetten heeft Jozefien nog niet gekweekt en verbranden doet ze razendsnel, maar de strandcabine bewijst haar nut. “Vorige zomer ging ik met vriendinnen een ijsje halen bij ‘t Postje. Toen we terugkwamen, dobberden onze handdoeken in zee. Ze waren loodzwaar om eruit te vissen en strandgangers keken lachend toe. Maar goed, hun ijsjes zijn het waard”, lacht ze. Haar droomstaanplaats? Cap Ferret, een badplaats in Zuid-West-Frankrijk. “Gezellige marktjes, lekker eten en pure rust. Maar onze Noordzee blijft speciaal. Ik leerde er zeilen, en nu surfen. Ik ken het hier als mijn broekzak. Het is en blijft mijn thuishaven.”
