Wat is je band met de kust?
“Mijn vader heeft altijd van de zee gehouden”, steekt Clara van wal. “Toen hij muzikant was voor Plopsaland De Panne, huurde hij een studiootje in Nieuwpoort. Jelle en ik kwamen geregeld mee, samen met de bomma. Mijn mama hield namelijk meer van citytrips en minder van zand tussen de tenen. Je hebt zo van die mensen he”, lacht ze. “De badstad Oostende kwam eigenlijk pas later in mijn leven. Mijn man zijn roots liggen daar en na er een tijdje te verblijven voor Theater aan Zee was ik helemaal verkocht”, doet Clara uit de doeken. “Ik kon mij inkopen in het huis van mijn man in Antwerpen of iets kopen aan de zee. De keuze was snel gemaakt”, knipoogt ze. “Nu hebben we op nog geen anderhalf uur rijden een vakantiegevoel.”
Wat geeft er je die golf van geluk?
“Iedereen is hier anders, maar we zijn er allemaal om dezelfde reden. En dat vind ik fantastisch om te zien”, glundert Clara. “Ik begeef me dan ook het liefst op het drukste deel van het strand, tussen de frigo- en de muziekboxen. Ik vind het ook geweldig om nog maar de deur uit te stappen en overal meteen te zijn. We moeten nog maar de hoek om en we zijn in de Langestraat of op het Marie-Joséplein. We hebben dus inderdaad wel eens last van lawaai ’s nachts, maar voor mij werkt dat net heel kalmerend, die stemmen en de muziek op de achtergrond. Alsof ik terug een kind ben en indommel op een feest van mijn ouders. Het is mijn white noise”, grapt ze. “We komen er gemiddeld één weekend per maand uitwaaien, wat eigenlijk veel te weinig is. Maar zelfs de sociale agenda van mijn 7-jarige dochter zit vol”, zucht de mama van twee.
Waar meer je het liefst aan?
“Wat ik leuk vind aan de regio van mijn vader, nu Oostduinkerke, is dat er meer te doen is voor kinderen, zoals die grote speeltuin op het strand. In onze côté, Oostende, komen we geregeld over de vloer bij Bistro Belle du Jour, ook om onze fietsband te laten oppompen. Het zijn namelijk onze buren”, lacht Clara. “In Resto Marina, de Thaise bistro Kiss the Chef en boekhandel Corman zijn we ook kind aan huis. Maar het beste café van België, toch voor mij, vind je er ook: Lafayette. Om diezelfde reden, dat het publiek er zo gemengd is. Plots stond ik tussen een 80-jarige madammeke met een porto, een kermis chique-type, iemand jong van kleur en een swinger. Die dan nog eens met elkaar aan het babbelen én dansen waren”, bewondert ze. “Maar het liefst van al ga ik met mijn bolderkar naar het strand, met een parasol, windscherm, vliegers, speelgoed en de twee meisjes erin. Het sleuren meer dan waard”, straalt Clara.
