Met een gesigneerde pet van Brihang op en aan beide handen twee kinderen – ook die van haar tweelingzus – strandt de stijlvolle Barbara De Beir (41) van vrouwenondernemersplatform Generation WOW neer op haar favoriete terras. In Bar D’O, de beachbar van haar jeugden scoutsvriendin Amelie, voelt de naar Gent uitgeweken Knokkenaar zich meteen weer thuis. Hier maakt de drukte van haar businessleven plaats voor zon, petanque en klinkende glazen. Fan van mosselen en Wouters & Hendrix, was Barbara dan ook de perfecte smaakmaker voor ons coverbeeld. Met oog voor esthetiek – en daardoor soms een knorrende maag – ziet ze de wereld door een oranje bril, en wij mochten meekijken.
Cabine als familieanker
Dat zwarte, geklasseerde huis op de hoek van de Lippenslaan en de Dumortierlaan, waar nu een kunstgalerij zit? Dat was vroeger Huis De Beir. “Daar groeide mijn opa op, toen de duinen nog tot aan de straat reikten. Dat moet zalig geweest zijn.” Ook Barbara beleefde hier een heerlijke jeugd. Zelfs nu nog trekt ze jaarlijks op weekend met haar scoutsbende van toen. “Ook mijn oma’s strandcabine staat nog steeds op exact dezelfde plek. Als kind speelde ik er, en als kersverse mama zat ik er bijna elk weekend of een hele zomermaand. Tot de kinderen te veel hobby’s kregen.” Of ze ooit zou terugkeren? “Niet in deze fase van mijn leven, maar ik sluit het niet uit. Het is een mooie badstad, die ook buiten het seizoen leeft. En er gaat niets boven golden hour na een warme, lange stranddag. Dat went nooit.”
Even plakkend als zonnecrème
Bar D’O is voor Barbara meer dan een terras. Het is een verzamelpunt van locals, passanten en generaties. “De kinderen spelen, de mannen petanquen, grootouders passeren en wij vrouwen kletsen.” En vergaderen met collega’s? “Het is ideaal voor een WOW-event, maar van werken zou hier weinig in huis komen”, lacht ze. “Blijven plakken zit in mijn genen. Mensen die al bij aankomst zeggen: ‘Ik blijf niet lang’, daar krijg ik het van. Die zijn met hun hoofd al bij morgen of ergens anders. Ik hou er net van om in het moment te leven. En als It’s All Coming Back to Me Now van Céline Dion speelt, ben ik al helemaal niet meer weg te slaan.” Wie zou ze dan het liefst aan haar tafeltje zien verschijnen? “Er zijn zoveel mensen die ik zou kunnen opnoemen, zoals Esther Perel. Haar ontmoeten was een droom die is uitgekomen. Maar als ik écht mag kiezen, dan denk ik aan mijn vriendinnen die iemand dierbaar zijn verloren. Zoals Liesbeth, mijn beste vriendin. Haar nog eens samen met haar vader en broer aan tafel kunnen brengen... Dat zou ik haar zó hard gunnen en voor geen geld van de wereld willen missen.”
Esthetiek boven honger
Ook Barbara observeert graag mensen vanop een terras. “Ik fantaseer er hele verhalen bij en haal er mode-inspiratie uit. Ik stap soms zelfs op iemand af om te vragen waar haar outfit vandaan komt.” Toch is Knokke voor haar geen shoppingplek. “De zee is voor quality time met vrienden en familie.” En haar eigen terrasoutfit? “Liever overdressed dan underdressed.” Ook haar keuze voor eetadresjes is esthetisch gedreven. “Ik loop liever een uur langer rond met honger, dan ergens te eten waar ik het niet mooi vind. Vrienden of familie zijn dan al eens hangry”, knipoogt ze. Haar bijnaam luidt niet voor niets Barbara Travels. “Ik ben dé reisplanner van de groep. Mijn reisfomo – de angst om niet alles gezien te hebben – heb ik moeten leren loslaten, want dat kon mij echt slechtgezind maken.”
Mooiste terras? De bergen. Die zijn het terras van de wereld. Hiken met de kinderen is iets nieuws in mijn leven. Zo vond ik Montenegro en de Azoren zalig.
Team garnaal- of kaaskroket? 100% garnaalkroket.
Beste garnaalkroket? Die van mijn grootmoeder, mammie De Beir. Ze is 94 en maakt ze nog altijd zelf.
Team mosselen of zeetong? Mosselen, omdat je die niet het hele jaar door kan eten.
Favoriete aperitief? Een glas bubbels.
Wit, rood of rosé? Ik drink alles even graag. Rosé op het strand, wit als aperitief en rood op restaurant.
Lievelingsgerecht? Steak met frietjes en pepersaus – de favoriet van ons gezin. Daar kan je weinig mis mee doen.
