Beeldhouwster Linde Ergo (59) woonde en werkte zeven jaar lang in New York, maar twintig jaar geleden ging ze voor anker in De Haan. Iets minder bruisend weliswaar, maar de kustgemeente is voor haar dé plek waar ideeën als golven blijven aanspoelen. Sinds enkele van haar bronzen sculpturen een vaste stek kregen op de zeedijk, is haar band met de badstad al helemaal verzilverd. Wie beter om ons op creatieve sleeptouw te nemen langs dit middenkustpareltje?
Eerste cinema-ervaring
Als kind kwam Linde al naar ‘Den Noane’, waar haar ouders een vakantiehuis en strandcabine hadden. “Mijn allereerste film zag ik in Cinema Rio. Geen tekenfilm, maar eentje van Louis de Funès. Dat charmante cinemazaaltje is er nog altijd.” In 2005 spoelde ze er zelf aan, deze keer voorgoed. “Zo’n belle-époquewijk en zeedijk met laagbouwappartementen vind je nergens anders. Mijn huis en atelier bevinden zich ook op een boogscheut van het bos, de duinen en het strand.” De zee schept haar plezier én inspiratie. “Ik voel hier altijd een soort gretigheid om te creëren. Mijn schetsboeken puilen uit, maar ik kom helaas tijd te kort. Ik zal minstens honderd jaar moeten worden om al mijn ideeën te realiseren.”
Een dijk vol beelden én locals
Het contrast met ‘The Big Apple’ is groot. “Alleen al de straat opwandelen, was daar opwindend”, lacht Linde. “De modellen en mijn studiegenoten in het New York Sculpture Center waren een bont gezelschap, maar De Haan voelt als een echte thuis.” Linde shopt en eet dan ook zoveel mogelijk lokaal. “De winkels en restaurants dragen net bij tot de gezelligheid van ons dorp.” Vraag naar haar favorieten en ze somt in één adem de hele dorpskern op. Maar op nummer één? “Sportclub De Windhaan, waar ook mijn cabine staat. Dé spot voor magische zonsondergangen.” Waar locals in andere kustgemeenten de dijk liever mijden, blijft die in De Haan net een geliefde plek – ook voor Linde. “Onze dijk is het allermooiste decor.”
Frigobox of bediening: Picknicken aan de strandcabine vind ik zalig – zolang mijn servet niet de zee inwaait. Maar af en toe bediend worden? Dat voelt als ‘vakantie voor gevorderden’.
IJsje of warme wafel: Ik ben geen zoetekauw, maar met een ijsje in de hand is het meteen zomer.
Oesters of garnaalkroketten: Die smaken nergens zo lekker als aan onze Belgische kust.
Dijk, strand of zee: Ik ben een echte waterrat. Er is niks leukers dan over de golven te springen en te zwemmen in onze gratis infinity pool.
Slippers of blootvoets: Ik hou van het zand tussen mijn tenen.
Petanquen of paletten: Hoewel ik beide superleuk vind.
Strandwandeling of beachbar: De beste strandwandelingen eindigen in een beachbar. (knipoogt)
Haar beelden spotten? ‘Hope’ en ‘De l’amour’ staan op de zeedijk en ‘Inner Circle’ vind je op de rotonde van Wenduine.
