Als een vlieg op de muur
Binnenkijken, het blijft onze favoriete bezigheid. Ook dit jaar mochten we opnieuw ongegeneerd gluren bij vier woningen, waar je mond openvalt nog voor de voordeur dichtvalt.
Wat ons in het oog sprong? Dat muren soms bewust leeg blijven, zodat je je interieur niet vastspijkert aan één idee. Dat kleur niet altijd schreeuwt, maar soms net zo rustgevend is als een strak opgemaakt bed. Dat de een zo vastgeankerd zit op zijn plek, terwijl de ander verhuist alsof het niets is. En vooral: dat niet alleen buffetkasten en fauteuils worden doorgegeven aan de volgende generatie, maar ook de zin voor esthetiek – iets wat ook Isabeau vanaf eind februari hoopt te doen bij de komst van haar nieuwe huisgenoot: een dochtertje.
Ook buiten gingen we op zoek naar vier eigenwijze blikvangers langs de kust: iconische gebouwen die dwars tegen de stroom ingingen. Voor de een om in te kaderen, voor de ander reden genoeg om de gordijnen dicht te trekken.
Dus: plof neer in je zetel, voel je even die vlieg op de muur en inspireer je te pletter.
Esthetische groetjes,
Manou Pattyn en Isabeau Verbist
